Το ΟΧΙ της 28ης Οκτωβρίου 2011. Η παρέμβαση στην Κηφισιά

Στην Ελλάδα συνηθίζουμε να γιορτάζουμε την απόφαση και όχι το αποτέλεσμα. Είμαστε οι μόνοι που γιορτάζουμε την έναρξη και όχι τη λήξη του Β’ παγκόσμιου πολέμου, όπως γιορτάζουμε την έναρξη του απελευθερωτικού αγώνα του 1821 και όχι τη δημιουργία του νέου Ελληνικού κράτους. Γιατί είναι η απόφαση να αγωνιστείς που μετράει. Γιατί είναι αυτή η απόφαση ο βασικότερος παράγων για την επιτυχία ενός αγώνα (αφού τίποτα δεν χαρίζεται). Αλλά και γιατί, από όλους τους παράγοντες που επηρεάζουν την έκβαση μιας μάχης, είναι η δική μας αποφασιστικότητα ο παράγων που εμείς μπορούμε να επηρεάσουμε αποφασιστικά.

Το ΟΧΙ του 1940 δήλωνε την απόφαση του Ελληνικού λαού να μην συνθηκολογήσει, αλλά να αγωνισθεί στον πόλεμο της Αλβανίας, αλλά και αργότερα, στην Εθνική Αντίσταση κατά των εισβολέων και των κατοχικών δυνάμεων.

Το ίδιο ΟΧΙ αντίταξε και σήμερα ο Ελληνικός λαός σε ολόκληρη τη χώρα. ΟΧΙ στη νέα κατοχή από την τρόικα που γίνεται πια απροκάλυπτη, ΟΧΙ σε μια λαομίσητη κυβέρνηση, ΟΧΙ σε ολόκληρο το σάπιο πολιτικό σύστημα, ΟΧΙ στην προσπάθεια αναίρεσης των λαϊκών καταχτήσεων ενός ολόκληρου αιώνα, ΟΧΙ στην εξόντωση του λαού, ΝΑΙ στον παλλαϊκό ξεσηκωμό που έρχεται και που θα τους σαρώσει.

Τρυκάκι για την παρέλαση

Το είχαμε ξανακάνει και πέρυσι στην Κηφισιά, ήταν στην Νέα Ερυθραία σήμερα. Μόνο που φέτος τα πράγματα ήταν πιο ώριμα, η λαϊκή υποστήριξη εμφανής και συνεχής. Η Επιτροπή Αγώνα ύψωσε πανό απέναντι από την εξέδρα των επισήμων,  με σύνθημα ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΣΗΜΕΡΑ, ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΧΙ ΣΕ Ε.Ε. ΚΑΙ ΔΝΤ, φώναξε συνθήματα, έριξε τρυκάκια, μετέτρεψε την παρέλαση στο τέλος της σε διαδήλωση.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο, το πανό της Επιτροπής Αγώνα, τον κόσμο να χειροκροτεί και να επευφημεί, τους μαθητές να «στρέφουν το βλέμμα αριστερά,» αρνούμενοι να χαιρετίσουν τους επισήμους (από το ΠΑΣΟΚ δεν είδαμε εκπρόσωπο), την παρέλαση να μετατρέπεται στο τέλος σε πορεία με επικεφαλής την Επιτροπή Αγώνα, τα συνθήματα να συνοδεύονται από μουσική υπόκρουση από μέλη της μπάντας του Δήμου: