27 Ιουνίου 2017

Αναβολή της κινητοποίησης στα διόδια Αφιδνών την Κυριακή 2 Ιουλίου λόγω καύσωνα

Η κινητοποίηση στα διόδια των Αφιδνών την Κυριακή 2 Ιουλίου, αναβάλλεται για την Κυριακή 9/7 λόγω του προβλεπόμενου καύσωνα για τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα.



25 Ιουνίου 2017

Την Κυριακή 2 Ιουλίου ανοίγουμε τα διόδια Αφιδνών

Ανακοίνωση: Η κινητοποίηση στα διόδια των Αφιδνών την Κυριακή 2 Ιουλίου, αναβάλλεται λόγω του προβλεπόμενου καύσωνα για τη συγκεκριμένη μέρα και ώρα.
_____________________________________________________

Η Συντονιστική Επιτροπή Φορέων & Κατοίκων Β.Α Αττικής σας καλεί να δώσετε μαζικό και αποφασιστικό “παρόν” με τη συμμετοχή σας, στο άνοιγμα των διοδίων Αφιδνών, την Κυριακή 2 Ιουλίου στις 11 το πρωί.
  • Η ληστεία του λαϊκού εισοδήματος, από τα όλο και περισσότερα πρόσθετα χαράτσια που καλούμαστε να πληρώσουμε, πρέπει να τελειώσει.
  • Ο βίαιος αποκλεισμός του τόπου μας, πρέπει να σταματήσει.
Κατάργηση των ΔΙΟΔΙΩΝ στην Αττική ΤΩΡΑ!


Την Τρίτη 27 Ιουνίου στις 7 το απόγευμα στο ΚΑΠΗ Νέων Παλατίων, Μαρμαρά 33, θα πραγματοποιηθεί Ανοιχτή Συνέλευση Κατοίκων και Φορέων, για να συντονίσουμε τον αγώνα μας:



18 Ιουνίου 2017

Απόφαση Eurogroup: Άνθρακες ο θησαυρός - η μνημονιακή καταστροφή συνεχίζεται για δεκαετίες


Δημοσιεύτηκε λοιπόν η απόφαση του Eurogroup για το Ελληνικό χρέος. Οι Ελληνικές μεταφράσεις που βρήκαμε βρίθουν ανακριβειών, και αποκρύπτουν πλήρως κρίσιμα σημεία της απόφασης. Δε θέλουμε να πιστέψουμε ότι αυτό οφείλεται σε πρόθεση (ή αβλεψία) δημοσιογράφων. Ενδεχομένως να οφείλεται σε κάποια αρχική μετάφραση που ίσως διανεμήθηκε από την κυβέρνηση, ή ακόμα και σε κάποιο αρχικό Αγγλικό κείμενο που ίσως διανεμήθηκε. Δε θα μείνουμε εδώ, αφού είναι η ουσία που μας ενδιαφέρει. Ωστόσο, για το λόγο αυτό η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς μετέφρασε το αγγλικό κείμενο (δείτε το πρωτότυπο εδώ), και το δημοσιεύει ολόκληρο στα Ελληνικά, παρακάτω. Υπότιτλοι και υπογραμμίσεις είναι φυσικά δικές μας, καθώς και οι επεξηγηματικές παραπομπές για τους τεχνικούς όρους που περιέχει το κείμενο:

Η ανακοίνωση του Eurogroup της 15/6

Το Eurogroup καλωσορίζει τη συμφωνία που επετεύχθη μεταξύ Ελλάδος και θεσμών σε ένα πακέτο δομικών μεταρρυθμίσεων, που στοχεύει στη στήριξη της ανάπτυξης και την αντιμετώπιση των υπαρχουσών δομικών ανισορροπιών στα δημοσιονομικά ζητήματα και ανοίγει τον δρόμο για την επιτυχή ολοκλήρωση της δεύτερης αξιολόγησης του προγράμματος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης (ESM).
Το "ναι σε όλα" της κυβέρνησης αναγνωρίζεται
Το Eurogroup επίσης καλωσορίζει την υιοθέτηση από το ελληνικό κοινοβούλιο των συμφωνηθέντων προαπαιτούμενων μέτρων για τη δεύτερη αξιολόγηση, κυρίως το φιλόδοξο μετά το πρόγραμμα δημοσιονομικό πακέτο, το οποίο αποτελείται από φορολογική μεταρρύθμιση που διευρύνει τη φορολογική βάση και μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος. Ταυτόχρονα επιφέρουν καθαρή εξοικονόμηση 2% του ΑΕΠ κάτι το οποίο θα υποστηρίξει τους δημοσιονομικούς στόχους μετά το 2018. Επίσης περιλαμβάνει ένα ενδεχόμενο συμπληρωματικό πακέτο για ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της Ελληνικής οικονομίας και βελτίωση του Ελληνικού κοινωνικού δικτύου, που θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι οι συμφωνηθέντες μεσοπρόθεσμοι στόχοι θα έχουν επιτευχθεί. Επίσης καλωσορίζουμε την υιοθέτηση ενός πακέτου αποφασιστικών μέτρων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, όπως η δημιουργία μίας ενεργούς δευτερογενούς αγοράς, ενός πλαισίου εξωδικαστικού συμβιβασμού, όπως επίσης και όλες οι ενέργειες ώστε να καταστεί η Ελληνική Εταιρεία Περιουσιακών Στοιχείων και Συμμετοχών (σσ: το υπερταμείο ιδιωτικοποιήσεων) πλήρως λειτουργική.
Επιπρόσθετα, το πακέτο μέτρων περιλαμβάνει έναν μεγάλο αριθμό δομικών μέτρων που στοχεύουν στη ενίσχυση των αναπτυξιακών δυνατοτήτων της ελληνικής οικονομίας. Αναφορικά με τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας, το Eurogroup καλωσορίζει την υιοθέτηση νομοθεσίας που διασφαλίζει προηγούμενες μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και εναρμονίζει τη νομοθεσία των ομαδικών απολύσεων με τις καλύτερες πρακτικές της Ε.Ε. Το Eurogroup, επίσης, επιδοκιμάζει τις ελληνικές αρχές για την υιοθέτηση νομοθεσίας να τεθούν σε εφαρμογή οι προτάσεις του ΟΟΣΑ για ενίσχυση του ανταγωνισμού, τη διευκόλυνση αδειοδότησης για επενδύσεις και το περαιτέρω άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων. Καλωσορίζουμε τη δέσμευση της Ελλάδας να συνεχίσει να πορεύεται σε αυτό το μεταρρυθμιστικό μονοπάτι.
Γενικολογίες για "ανάπτυξη"
Το Eurogroup ακόμη επιδοκιμάζει την Ελλάδα και την Κομισιόν για την εξαιρετική κινητοποίηση των ευρωπαϊκών κονδυλίων για προαγωγή επενδύσεων ενίσχυσης της απασχόλησης και ανάπτυξης από τον Ιούλιο του 2015, με ένα συνολικό ποσό σχεδόν  11 δισ. ευρώ. Το Eurogroup καλεί τις ελληνικές αρχές να εργαστούν στενά με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ώστε να διασφαλιστεί ότι τα επιπλέον 970 εκατ. ευρώ που έγιναν διαθέσιμα μετά την αναθεώρηση των χρηματοδοτικών κονδυλίων των προγραμμάτων συνοχής και καλύπτουν την περίοδο 2017-2020, θα απορροφηθούν πλήρως. Επιπροσθέτως, δεσμευόμαστε να συνεχίσουμε να παρέχουμε υψηλού επιπέδου εμπειρογνώμονες για τη στήριξη του σχεδιασμού και της εφαρμογής μεταρρυθμίσεων, μέσω προγραμμάτων τεχνικής βοήθειας.
Παράλληλα το Eurogroup καλεί την Ελλάδα μαζί με τους θεσμούς αλλά και όλα τα εμπλεκόμενα τρίτα μέρη, να αναπτύξουν και να στηρίξουν μία ολιστική αναπτυξιακή στρατηγική, έως το τέλος του έτους, που θα περιλαμβάνει βελτιώσεις στο επενδυτικό κλίμα. Θα πρέπει να εξετασθούν περαιτέρω επιλογές κινητοποίησης επιπλέον κεφαλαίων από εθνικές αναπτυξιακές τράπεζες και άλλους διεθνείς χρηματοοικονομικούς οργανισμούς (όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης).
Το Eurogroup στηρίζει τις προσπάθειες των ελληνικών αρχών να εργαστούν με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς για τη δημιουργία μίας Εθνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας η οποία θα συντονίζει την εφαρμογή αναπτυξιακών και προωθητικών ενεργειών. Το Eurogroup καλεί Ελλάδα, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους διεθνείς χρηματοοικονομικούς οργανισμούς να συνεργαστούν για την ενίσχυση των διόδων βιώσιμων επενδυτικών έργων. Θα πρέπει να γίνουν ενέργειες για ενίσχυση της τεχνικής βοήθειας από τον Ευρωπαϊκό Κόμβο Επενδυτικών Συμβουλών (European Investment Advisory Hub), με μια οπτική διευκόλυνσης της προετοιμασίας επενδυτικών έργων και καθιέρωσης επενδυτικών πλατφορμών.
(Μη) Βιωσιμότητα και (μη) μέτρα
Σήμερα το Eurogroup συζήτησε, εκ νέου, τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους με στόχο η Ελλάδα να κερδίσει εκ νέου πρόσβαση στις αγορές με βιώσιμα επιτόκια. Το Eurogroup επανεπιβεβαίωσε τις δεσμεύσεις και τις αρχές που περιλαμβάνονται στην ανακοίνωση του Μαΐου του 2016. Σημειώσαμε ότι η εφαρμογή των συμφωνηθέντων βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος ήδη συμβάλουν σε σημαντική μείωση των μεικτών χρηματοδοτικών αναγκών (GFN) της Ελλάδας σε μεσο-μακροχρόνια βάση και βελτιώνει σημαντικά το προφίλ του ελληνικού δημόσιου χρέους.
Το Eurogroup καλωσορίζει τη δέσμευση της Ελλάδας να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, και κατόπιν μια δημοσιονομική τροχιά συνεπή με τις δεσμεύσεις της υπό το Ευρωπαϊκό δημοσιονομικό πλαίσιο, που θα μπορούσε να επιτευχθεί σύμφωνα με την ανάλυση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με πρωτογενή πλεονάσματα ίσα, ή πάνω από, αλλά κοντά το 2% του ΑΕΠ για το διάστημα από το 2023 μέχρι το 2060.
To Eurogroup συμπεραίνει ότι η βιωσιμότητα του χρέους θα πρέπει να επιτευχθεί εντός του πλαισίου των μέτρων που εγκρίθηκαν στο Eurogroup τον Μάιο του 2016. Υπό αυτό το πρίσμα, το Eurogroup επαναλαμβάνει την αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους, σε αναφορά των συμφωνηθέντων κριτηρίων για τις μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες, ότι οι ανάγκες αυτές θα πρέπει να παραμείνουν κάτω από 15% του ΑΕΠ μεσοπρόθεσμα, και κάτω από 20% του ΑΕΠ μακροπρόθεσμα, ώστε να διασφαλιστεί ότι το χρέος θα παραμείνει σε μια βιώσιμη τροχιά προς τα κάτω.
Το Eurogroup επανεπιβεβαιώνει ότι είναι έτοιμο να εφαρμόσει ένα δεύτερο πακέτου μέτρων για το χρέος, στο βαθμό που θα χρειαστεί ώστε να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι για τις μεικτές χρηματοδοτικές δαπάνες, σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ανακοίνωση του Eurogroup στις 25 Μαΐου του 2016. Σε αυτό περιλαμβάνεται η κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου επιτοκίων που σχετίζεται με τη δόση επαναγοράς χρέους του 2ου προγράμματος, η χρησιμοποίηση των κερδών του 2014 του Προγράμματος Αγορών Τίτλων (SMP) από το σχετικό λογαριασμό του ESM, η αποκατάσταση της μεταφοράς των ισοδύναμων των κερδών του ANFA και του SMP στην Ελλάδα (όπως προβλέπει ο προϋπολογισμός του 2017), λειτουργίες διαχείρισης κινδύνων στο πλαίσιο του τρέχοντος φακέλου του προγράμματος του ESM λαμβάνοντας υπόψη την εξαιρετικά υψηλή επιβάρυνση ορισμένων κρατών μελών, και αναδιάρθρωση χρεών προς το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) εντός του μέγιστου εγκεκριμένου ποσού από το πρόγραμμα.
Το Eurogroup είναι έτοιμο να εφαρμόσει, χωρίς καμία προκατάληψη αναφορικά με την τελική έκθεση βιωσιμότητας του χρέους, παράταση του μέσου χρόνου ωρίμανσης του δανείου του EFSF και μια περαιτέρω αναβολή των τόκων και των αποσβέσεων του EFSF  μεταξύ 0 και 15 ετών. Όπως συμφωνήθηκε τον Μάιο του 2016 αυτά τα μέτρα δεν πρόκειται να επιβαρύνουν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη.
Προκειμένου να ληφθούν υπόψη διαφοροποιήσεις μεταξύ των προβλέψεων για το χρέος στην έκθεση βιωσιμότητας του χρέους και των πραγματικών ρυθμών ανάπτυξης για το διάστημα μετά τη λήξη του προγράμματος, η αναδιάρθρωση των δανείων του EFSF θα επαναβαθμονομηθεί βάσει ενός ειδικού λειτουργικού μηχανισμού αναπροσαρμογής ανάπτυξης που θα συμφωνηθεί. Αυτός ο μηχανισμός θα εξειδικευθεί στα πλαίσια των μακροπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, μετά την επιτυχή ολοκλήρωση του προγράμματος του ESM, ώστε να διασφαλιστεί ότι τα παραπάνω κριτήρια για τις μεικτές χρηματοδοτικές ανάγκες έχουν γίνει σεβαστά, και ότι η οροφή των στόχων έχει γίνει σεβαστή. Το Eurogroup δίνει εντολή στο Euro Working Group (EWG) να εργαστεί πάνω σε αυτό το ζήτημα έως το 2018.
Στο τέλος του προγράμματος, υπό τον όρο ότι θα έχει ολοκληρωθεί επιτυχημένα και στο βαθμό που χρειαστεί, θα εφαρμοστεί το δεύτερο πακέτο μέτρων για το χρέος. Τα ακριβή μέτρα θα επιβεβαιωθούν στο τέλος του προγράμματος από το Eurogroup, στη βάση μιας επικαιροποιημένης έκθεσης βιωσιμότητας του χρέους σε συνεργασία με τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς., ώστε να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του χρέους και η συμβατότητα με το Ευρωπαϊκό Πλαίσιο Δημοσιονομικής Πολιτικής. Η έκθεση βιωσιμότητας, ενώ  θα είναι βασισμένη σε προσεκτικές παραδοχές, θα λαμβάνει υπόψη τις επιδράσεις των μεταρρυθμίσεων ενίσχυσης της ανάπτυξης και τις επενδυτικές πρωτοβουλίες.
Σε μακροχρόνιο ορίζοντα το Eurogroup επανεπιβεβαιώνει τη συμφωνία του Μαΐου του 2016, ότι σε περίπτωση ενός απρόσμενου πιο αρνητικού σεναρίου, θα μπορούσε να ενεργοποιηθεί ένας μηχανισμός έκτακτης ανάγκης για το χρέος. Η ενεργοποίηση αυτού του μηχανισμού θα ήταν αντικείμενο απόφασης από το Eurogroup και θα μπορούσε να περιλαμβάνει μέτρα όπως η περαιτέρω αναδιάρθρωση των δανείων του EFSF καθώς και ανώτατο όριο και αναβολή πληρωμής τόκων.
Αναγνωρίζοντας τη συμφωνία σε τεχνικό επίπεδο που έχει υπάρξει μεταξύ Ελλάδας και θεσμών για τις πολιτικές, το ΔΣ του ΔΝΤ θα προτείνει σύντομα στη διοίκηση του ταμείου την έγκριση μίας κατ' αρχήν συμφωνίας με την Ελλάδα για διάστημα 14 μηνών (Standby Agreement). Το ΔΝΤ καλωσορίζει την περαιτέρω διευκρίνιση των μέτρων για το χρέος που δόθηκαν από τα κράτη - μέλη, συμφωνεί ότι αποτελεί ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους. Η συμφωνία με το ΔΝΤ θα τεθεί σε λειτουργία, με πόρους που θα γίνουν διαθέσιμοι σε συμφωνία με τις προϋποθέσεις του, υπό την προϋπόθεση ότι το πρόγραμμα θα παραμένει σε ορθή τροχιά, όταν τα στελέχη του ΔΝΤ θα μπορέσουν να διαβεβαιώσουν τη διοίκησή του ότι υπάρχει συμφωνία για την ελάφρυνση του χρέους, η οποία, κατάλληλα βαθμονομημένη στο τέλος του προγράμματος, θα μπορεί να διασφαλίσει τη βιωσιμότητά του.
Εν όψει της πλήρους εφαρμογής όλων των προαπαιτούμενων και υπό την προϋπόθεση της ολοκλήρωσης των διαδικασιών σε εθνικό επίπεδο, τα διοικητικά όργανα του ESM αναμένεται να εγκρίνουν το συμπληρωματικό Μνημόνιο Συμφωνίας (MoU) και την εκταμίευση της 3ης δόσης του προγράμματος ύψους 8,5 δισ. ευρώ προκειμένου να καλυφθούν οι τρέχουσες χρηματοδοτικές ανάγκες, να αποπληρωθούν χρέη του δημοσίου προς τον ιδιωτικό τομέα, και ενδεχομένως να ξεκινήσει η δημιουργία ενός «μαξιλαριού» κεφαλαίων.
Εν όψει του τέλος του τρέχοντος προγράμματος τον Αύγουστο του 2018, το Eurogroup δεσμεύεται να προσφέρει στήριξη στην Ελλάδα προκειμένου να επιστρέψει στις αγορές. Το Eurogroup συμφωνεί ότι επιπλέον εκταμιεύσεις δε θα πρέπει μόνο να καλύπτουν την ανάγκη εκκαθάρισης καθυστερούμενων οφειλών αλλά επίσης και για να υπάρξει ενίσχυση των «αποθεματικών», με στόχο να στηριχθεί η επενδυτική εμπιστοσύνη και να διευκολυνθεί η έξοδος στις αγορές.

Χαμένοι στη μετάφραση: Η προσπάθεια παραπλάνησης

Η μετάφραση του κειμένου την οποία βρήκαμε να έχει αναπαραχθεί σε πολλά ηλεκτρονικά μέσα (ανάμεσά τους και μέσα της αριστεράς) αποκρύπτει ή παρουσιάζει διαφορετικά, βασικά σημεία της απόφασης. Δεν γνωρίζουμε την πηγή της μετάφρασης, ούτε τα σχετικά δημοσιεύματα αναφέρουν πηγή. Αναφέρουμε ενδεικτικά και μόνο ένα από τα δημοσιεύματα αυτά (δείτε το εδώ). Δείτε και τη διαφορά με 2 παραδείγματα:

Η αιρεσιμότητα των "αντιμέτρων" του 4ου μνημονίου κρύβεται, άραγε τυχαία;

"Επίσης περιλαμβάνει ένα ενδεχόμενο συμπληρωματικό πακέτο για ενίσχυση της αναπτυξιακής δυναμικής της Ελληνικής οικονομίας και βελτίωση του Ελληνικού κοινωνικού δικτύου, που θα υλοποιηθεί με την προϋπόθεση ότι οι συμφωνηθέντες μεσοπρόθεσμοι στόχοι θα έχουν επιτευχθεί", έγινε:

"Επίσης περιλαμβάνει ένα συμπληρωματικό πακέτο στήριξης της ανάπτυξης και βελτιώνει το κοινωνικό «δίχτυ»" 

Τα πρωτογενή πλεονάσματα από μεγαλύτερα ή ίσα του 2% γίνονται μικρότερα, ίσα ή μεγαλύτερα!

Η πρόταση:
Το Eurogroup καλωσορίζει τη δέσμευση της Ελλάδας να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022, και κατόπιν μια δημοσιονομική τροχιά συνεπή με τις δεσμεύσεις της υπό το Ευρωπαϊκό Δημοσιονομικό Πλαίσιο, που θα μπορούσε να επιτευχθεί σύμφωνα με την ανάλυση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με πρωτογενή πλεονάσματα ίσα, ή πάνω από, αλλά κοντά το 2% του ΑΕΠ για το διάστημα από το 2023 μέχρι το 2060.

...γίνεται:

"Το Eurogroup καλωσορίζει τη δέσμευση της Ελλάδας να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και κατόπιν και εφόσον παραμένει σε αρμονία με τις δεσμεύσεις της, κάτι το οποίο μπορεί να επιτευχθεί βάσει ανάλυσης της Κομισιόν να διατηρήσει πρωτογενή πλεονάσματα έως ή πάνω αλλά απόλυτα κοντά με το 2% του ΑΕΠ για το διάστημα 2023-2060."

Ειλικρινά αναρωτιόμαστε σε πιο λεξικό βρήκε ο μεταφραστής ότι το Αγγλικό "equal to" μεταφράζεται ως "έως".  

Πάμπολλες είναι οι άλλες "μικρές" διαστρεβλώσεις, που όμως αλλάζουν το νόημα. Σταματάμε όμως εδώ, για να πάμε στην ουσία:


Συμπεράσματα

  • Κατ’ αρχήν, όλα τα συμπεράσματα που αναφέρουμε σε προηγούμενή μας ανάρτηση μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup του Μαΐου (δείτε την εδώ), ισχύουν στο ακέραιο. Θα αναφερθούμε παρακάτω στα νέα στοιχεία που προστέθηκαν από τις εξειδικεύσεις της απόφασης του Ιουνίου.
  • Το Eurogroup του Ιουνίου επισημοποίησε τα πρωτογενή πλεονάσματα στα οποία δεσμεύεται η χώρα: 3,5% του ΑΕΠ μέχρι το 2022 και μεγαλύτερα ή ίσα με 2% από το 2013 μέχρι το 2060. Έτσι για να έχουμε μια αίσθηση του μεγέθους, 1% θα αποφέρει το κόψιμο των συντάξεων του 4ου μνημονίου, και άλλο 1% η μείωση του αφορολόγητου. Η Ελλάδα δεσμεύεται να παίρνει κάθε χρόνο μέτρα ίδιας βαρύτητας και με τα 2 παραπάνω μαζί, μέτρα πάνω στα προηγούμενα μέτρα, κάθε χρόνο μέχρι το 2060, και τα πρώτα 5 χρόνια σχεδόν διπλάσια!
  • Εκείνο στο οποίο δεν συμφώνησαν στο Eurogroup είναι η εκτίμηση για τους ρυθμούς ανάπτυξης. Πάντως, σύμφωνα με όλα τα σενάρια που κουβεντιάζονται, οι ρυθμοί ανάπτυξης που «υπολογίζουν» (ψεύτικα υπεραισιόδοξοι, για να εμφανιστεί το χρέος βιώσιμο) κινούνται από 1% μέχρι 1,3%. Έτσι όπως αποδείξαμε στο προηγούμενο κείμενό μας, ανάλογα με το σενάριο, το ΑΕΠ θα ξαναφτάσει στο ύψος που είχε το 2008, με τα Ευρω-γερμανικά σενάρια το 2041 - 2042, ή με το σενάριο του ΔΝΤ το 2048! Δε φτάνει μια γενιά για να ξαναφτάσει η χώρα στο επίπεδο του 2008, όταν ο υπόλοιπος κόσμος προχωράει. Η εξαθλίωση της χώρας και του λαού της, και η κατάταξή της στις φτωχότερες της Ευρώπης είναι εγγυημένη, αν εμείς δεν ανατρέψουμε το πλαίσιο αυτής της πολιτικής.
  • Τα μεσοπρόθεσμα μέτρα αναδιάρθρωσης του χρέους, για τα οποία έγινε όλη η φασαρία, δεν αποφασίστηκαν. Θα παρθούν, «υπό τον όρο ότι θα έχει ολοκληρωθεί επιτυχημένα και στο βαθμό που χρειαστεί», και θα είναι ανώδυνα, δηλ. «δεν πρόκειται να επιβαρύνουν τα υπόλοιπα κράτη-μέλη», αφού αφορούν μόνο στα δάνεια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), που ήταν 40,69% του συνολικού χρέους την 31/3/2016: Παράταση του μέσου χρόνου ωρίμανσης του δανείου του EFSF και μια περαιτέρω αναβολή των τόκων και των αποσβέσεων του EFSF μεταξύ 0 και 15 ετών. Παρατηρούμε εδώ ότι ακόμα και η διατύπωση, για την οποία έδωσε υποτίθεται μάχη η κυβέρνηση, δεν άλλαξε. Η διατύπωση για αναβολή «μέχρι 15 έτη» που ήθελε η κυβέρνηση, έμεινε «μεταξύ 0 και 15 έτη». Έτσι για να μην υπάρχει αμφιβολία, ότι υπάρχει μεγάλο ενδεχόμενο να μη γίνει απολύτως τίποτα.
  • Από τη Γαλλική πρόταση σχετικά με την ανάπτυξη, παρά τα μεγάλα λόγια που ακούστηκαν, δεν έμειναν παρά 2 σημεία:
  • Υποσχέσεις για στήριξη της προσπάθειας για τη δημιουργία μίας Εθνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας. Το κρίσιμο βέβαια σημείο είναι τα κεφάλαια, το ύψος τους, η πηγή τους, και η διάθεσή τους. Τίποτα από αυτά δεν περιέχεται στην απόφαση. Αν εμείς υποθέσουμε ότι βασική πηγή θα είναι το υπερταμείο (διάδοχος του ΤΑΙΠΕΔ), στο τμήμα των εσόδων του από το γενικό ξεπούλημα που δεν πηγαίνει στη μαύρη τρύπα του χρέους, πόσο έξω θα πέσουμε;
  • Ο μηχανισμός που θα αξιολογεί τις επιπτώσεις αποκλίσεων της πραγματικής ανάπτυξης από τις προβλέψεις («ρήτρα ανάπτυξης»), περιορίζεται μόνο στα δάνεια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF), που μόνο αυτά μπορεί να αναδιαρθρωθούν, ανάλογα με τις αποκλίσεις. Ο μηχανισμός θα συμφωνηθεί, μετά την επιτυχή λήξη (αξιολόγηση) του προγράμματος.
  • Το ΔΝΤ, αφού μέσω της Λαγκάρντ τοποθετήθηκε με σαφήνεια ότι το χρέος σήμερα δεν είναι βιώσιμο, διευκόλυνε τον Σόιμπλε, δηλώνοντας ότι θα εγκρίνει τις επόμενες εβδομάδες μία κατ' αρχήν συμφωνία με την Ελλάδα για διάστημα 14 μηνών (Standby Agreement), δηλαδή μέχρι το τέλος του προγράμματος του ESM. Με χρηματοδότηση συμβολική (μέχρι 2 δις δολάρια), όταν υπάρξει σαφήνεια για τα μέτρα αναδιάρθρωσης, απλά για να σώσει τα προσχήματα ο Σόιμπλε και να περάσει τη χρηματοδότηση των 8,5 δις από τη Γερμανική βουλή. Χρηματοδότηση που μάλλον δεν θέλει η κυβέρνηση, αφού τα επιτόκια του ΔΝΤ είναι μεγαλύτερα από αυτά των Ευρωπαϊκών, αλλά που ίσως υποχρεωθεί να τα πάρει. Έτσι κι αλλιώς, οι συζητήσεις για αναδιάρθρωση του χρέους αφορούσαν και το ενδεχόμενο αγοράς του Ελληνικού χρέους προς το ΔΝΤ από τους Ευρωπαϊκούς θεσμούς (λόγω της διαφοράς των επιτοκίων), ενώ υπάρχουν ακόμα θεωρητικά γύρω στα 46 δις από το 3ο μνημόνιο, που δεν έχουν απορροφηθεί από την Ελλάδα (φυσικά με κάθε απορρόφηση να προϋποθέτει και νέα μέτρα).
  • Λόγω της μη συμφωνίας για τη βιωσιμότητα του χρέους, τα Ελληνικά ομόλογα δεν μπήκαν πάλι στην Ποσοτική Χαλάρωση (QE). Υπενθυμίζουμε ότι το QE τελειώνει επισήμως το Δεκέμβριο, θα επανεξεταστεί ωστόσο από την ΕΚΤ, και οι προβλέψεις είναι ότι θα συνεχιστεί. Επίσης, λόγω του ορίου 33% των ομολόγων μιας χώρας που μπορεί να αγοράσει η ΕΚΤ από τη δευτερογενή αγορά (τις τράπεζες) μέσω του QE, το ποσό που μπορεί να απορροφηθεί από Ελληνικά ομόλογα είναι μέχρι 3 δις, κι αυτό μετά την πληρωμή των ομολόγων που λήγουν τον Ιούλιο (γιατί τώρα το όριο του 33% έχει ξεπεραστεί). 3 δις για την πιο προβληματική χώρα, από τα 2,3 τρις του προγράμματος! Όσο για την επίπτωσή του QE στην ανάπτυξη δείτε εδώ.
  • Το μοναδικό χειροπιαστό αποτέλεσμα του Eurogroup ήταν η δόση των 8,5 δις, με 7,7 δις τον Ιούλιο, από τα οποία θα πάρουν πίσω τα 6,9 δις (για ομόλογα που λήγουν τον Ιούλιο), και θα περισσέψουν και 800 εκ. για να πληρωθούν απλήρωτοι ιδιώτες προμηθευτές του δημοσίου (όχι φυσικά να εκδοθούν καθυστερούμενες συντάξεις χρόνων).
  • Έτσι, ολόκληρο το αφήγημα της κυβέρνησης και του υπόλοιπου συστημικού μπλοκ, καταρρέει με πάταγο.
  • Μας υποσχέθηκαν το 2010 ότι μετά το πρώτο σοκ θα είχαμε ταχεία ανάπτυξη. Και αυτό που έγινε είναι η καταστροφή της χώρας, ενώ δόθηκε χρόνος στις Γερμανικές, Γαλλικές και άλλες τράπεζες να ξεφορτωθούν τα Ελληνικά ομόλογα - σκουπίδια.
  • Μας υποσχέθηκαν κούρεμα το 2014, και κούρεψαν τα ασφαλιστικά ταμεία και τις Ελληνικές τράπεζες. Τα πρώτα δεν ορθοπόδησαν ποτέ.
  • Μας υποσχέθηκαν κούρεμα του μεγαλύτερου μέρους του χρέους το 2015, και έφεραν 2 ακόμα μνημόνια και μεγαλύτερο χρέος.
  • Μας υποσχέθηκαν βιωσιμότητα του χρέους με αναδιάρθρωση το 2017, και εισέπραξαν δεσμεύσεις δικές μας για πλεονάσματα αλλά όχι δικές τους για αναδιάρθρωση.
  • Η προοπτική της χώρας στα πλαίσια της πολιτικής που υποστήριξε σύσσωμο το συστημικό μπλοκ είναι πλέον φανερή: Απόλυτη εξάρτηση από ιδιοτελείς Ευρω-διεθνείς μηχανισμούς και πολυεθνικές, πλήρης κατάργηση της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατίας (ό,τι από αυτά έχουν απομείνει), επιτροπία και μνημόνια μέχρι το 2080, μετατροπή της χώρας σε αποικία φτηνού εργατικού δυναμικού, περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας, εξαθλίωση εργαζομένων και ανέργων, εξαφάνιση μικρομεσαίων σε όφελος των πολυεθνικών, μετανάστευση της νεολαίας στο εξωτερικό (και γήρανση της χώρας), ξεπούλημα όσο - όσο της δημόσιας περιουσίας, εκποίηση πρώτης κατοικίας δανειοληπτών και μετατροπή τους σε ενοικιαστές, έλεγχος και της ιδιωτικής οικονομίας από τα funds μέσω των κόκκινων επιχειρηματικών δανείων.
  • Είναι πια φανερό ότι η μνημονιακή επταετία θα κρατήσει μέχρι το 2060 το λιγότερο. Η πορεία αυτή μοιάζει αναπόφευκτη, αν δεν αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναζητείται η λύση. Μετά την άρση κάθε αυταπάτης, είτε ότι:
    • μπορεί «εύκολα» να ανατραπεί αυτή η πολιτική, με κόλπα, επικοινωνιακές τακτικές, προπαγάνδα και ανάθεση του καθήκοντος αυτού στους οποιουσδήποτε, είτε ότι 
    • αυτή η πολιτική μπορεί να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση έστω με κόστος, 
ήρθε πλέον η ώρα:
  • Να αποκαλύψουμε το μέλλον που μας επιφυλάσσουν αυτές οι πολιτικές, σε όσους ακόμα δε θέλουν ή δεν μπορούν να το δουν.
  • Να οικοδομήσουμε όρους για την οικοδόμηση αξιόπιστης εναλλακτικής λύσης σε όφελος του λαού και του τόπου, με αλλαγή συνειδήσεων και των πραγματικών συσχετισμών, με μαζικούς αγώνες αλλά και σοβαρή (όχι επιφανειακή & συνθηματολογική) συζήτηση των πραγματικών προβλημάτων οικοδόμησης της εναλλακτικής λύσης σε όλα τα επίπεδα.
  • Να αναλάβουμε, ο καθένας από μας, το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, σ’ αυτήν την πορεία.
  • Η πολιτική αυτή δεν πρόκειται να οδηγήσει σε σοβαρή ανάκαμψη τις επόμενες δεκαετίες, παρά τις όποιες εναλλαγές στην κυβερνητική διαχείριση. Υπό την έννοια αυτή, χρόνος ακόμα υπάρχει. Ωστόσο είναι ταυτόχρονα αλήθεια ότι κάθε μνημονιακή μέρα που περνάει δυσκολεύει τη διέξοδο, αφού η χώρα δένεται ακόμα πιο σφιχτά στα δεσμά της υποτέλειας και της εξαθλίωσης. Η απόλυτη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, που δεν πρόκειται να λυθεί εύκολα, είναι η βάση. Ωστόσο, τα αποτελέσματα της δράσης του καθένα κρίνονται σε τελευταία ανάλυση στην πολιτική. Η έκβαση λοιπόν της μάχης θα κριθεί στην πολιτική δυνατότητα των αντισυστημικών δυνάμεων να οικοδομήσουν μια ιστορικά επαρκή και αξιόπιστη εναλλακτική σε όλα τα επίπεδα, να κερδίσουν το νου και τις καρδιές των εργαζομένων και των ανέργων, να τους οδηγήσουν σε ενωτικές και συντεταγμένες μάχες που θα αφήνουν μόνιμες καταχτήσεις (και όχι μόνο επικοινωνιακού τύπου) στην ποιότητα του λαϊκού κινήματος, να διαμορφωθούν και οι ίδιες μέσα από αυτή την πορεία σφυρηλατώντας και τη δική τους ποιότητα, την ενότητα στη δράση και τον ουσιαστικό διάλογο πάνω στις διαφορές.
  • Εμείς πάντως στην Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς, θα συνεχίσουμε να παίζουμε το ρόλο του πυροκροτητή συνειδήσεων, της υπεράσπισης των λαϊκών ανθρώπων, του αγωνιστικού και ενωτικού κόμβου αντίστασης στην περιοχή, και της συμβολής στην αναγκαία οικοδόμηση όρων διεξόδου.

9 Ιουνίου 2017

Τοποθέτηση αντιφασιστικού μνημείου στο Διόνυσο την Κυριακή 11 Ιουνίου

Την Κυριακή 11/6/2017, στις 12 το μεσημέρι, θα τοποθετηθεί αντιφασιστικό μνημείο (τιμητική πλάκα με εικαστικά στοιχεία) στο χώρο του Στρατοπέδου Διονύσου, τόπο (μαζί με το στρατόπεδο του Αγ. Στεφάνου) φυλάκισης και μαρτυρίου αγωνιστών-σρτιών την περίοδο της δικαταρίας 1967 - 1974. Το στρατόπεδο βρίσκεται στη Λ. Διονύσου απέναντι από το γήπεδο ποδοσφαίρου.


Στην εκδήλωση μας καλεί η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου και η Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Διονύσου.

=======================================================

17/6/2017: Αντιγράφουμε ανακοίνωση της Αντιφασιστικής Πρωτοβουλίας Διονύσου και της Ανοιχτής Λαϊκής Συνέλευσης Διονύσου, για την επίσκεψη στο Διόνυσο και την τοποθέτηση του μνημείου:

Πριν από 2 χρόνια η Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου διοργάνωσε συλλογικό περίπατο αντιφασιστικής μνήμης. Επισκεφτήκαμε το στρατόπεδο Αγίου Στεφάνου, το ξενοδοχείο "Πευκάκια" και το πρώην στρατόπεδο Διονύσου. Ακούστηκαν ιστορίες και μαρτυρίες από ανθρώπους που την περίοδο της δικτατορίας 1967 - 1974 φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν. 

Αποφασίσαμε να κάνουμε ένα μνημείο, για να θυμόμαστε...για να μην ξεχάσουμε...αλλά και για να "δημιουργήσουμε" μνήμη... 

Σήμερα που κράτος, κυβέρνηση, δικαστές και ΜΜΕ επιχειρούν να νομιμοποιήσουν τη φασιστική εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή. 
Γιατί ο φασισμός προστατεύει τα συμφέροντα της πολιτικής και οικονομικής ελίτ. 
Γιατί ο φασισμός είναι το όπλο του συστήματος για να επιβάλει μνημόνια, πολέμους,θάνατο, προσφυγιά, εξαθλίωση και φτώχεια. 

Έχουμε όμως μνήμη. 
Ξέρουμε ποιοι συνεργάστηκαν με τους Ναζί, ξέρουμε ποιοι σκότωναν, φυλάκιζαν, βασάνιζαν κομμουνιστές και άλλους αγωνιστές. 
Ξέρουμε ποιο δολοφονούν και κάνουν ρατσιστικές επιθέσεις σε μετανάστες και άλλους αγωνιστές. 
Ίδιος ο ρόλος τους μέσα στον χρόνο με μοναδική αλλαγή τα ονόματά τους. 

Για αυτό την Κυριακή 11 Ιούνη στήσαμε αντιφασιστικό μνημείο στο πρώην στρατόπεδο Διονύσου.

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία Διονύσου
Ανοιχτή Λαϊκή Συνέλευση Διονύσου

5 Ιουνίου 2017

Χρέος: Για 63 χρόνια αργότερα αναβάλλεται η γραβάτα!

Παρά τις δηλώσεις του πρωθυπουργού τις παραμονές της ψήφισης του 4ου μνημονίου στη βουλή, χρόνος που αποκαλύπτει και τα κίνητρά του, ότι «ίσως να αναγκαστεί να βάλει γραβάτα» επειδή στο Eurogroup του Μαΐου η απόφαση για το χρέος θα ήταν πιθανότατα πολύ ευνοϊκή, η συνέχεια έδειξε το ακριβώς αντίθετο:
Το Eurogroup της 22/05/2017

Το Eurogroup του Μαΐου δεν πήρε απόφαση για το χρέος, ούτε καν για το κλείσιμο της αξιολόγησης που θεωρούνταν δεδομένη, ούτε βέβαια προχώρησε η ένταξη των Ελληνικών τραπεζών στην ποσοτική χαλάρωση. Αντίθετα παρουσιάστηκαν 3 σενάρια +1 παραλλαγή για το χρέος, την ανάπτυξη και το πρωτογενές πλεόνασμα, όπως δημοσίευσε το Reuters


Τα παρουσιάζουμε στον παρακάτω πίνακα συνοπτικά:

  • Όλα τα σενάρια «προβλέπουν» ανάπτυξη από 1 μέχρι 1,3% για τις επόμενες δεκαετίες. Αναλύουμε τις επιπτώσεις παρακάτω.
  • Τα σενάρια των Γερμανών και Ευρωπαίων, μοιάζουν πιο «αισιόδοξα» ως προς την ανάπτυξη (ψεύτικη αισιοδοξία, για να βγουν τα νούμερα και να εμφανιστεί το χρέος βιώσιμο), αλλά και πιο απαιτητικά σε πρωτογενές πλεόνασμα, από αυτό του ΔΝΤ, που είναι πιο «λογικό» αλλά ακόμα μακριά από την πραγματικότητα.
  • Μεγάλα πρωτογενή πλεονάσματα σημαίνει πρακτικά ότι το κόστος της όποιας «αναδιάρθρωσης» το επωμίζεται αποκλειστικά σχεδόν η Ελλάδα μέσω λιτότητας, χωρίς κόστος για τους δανειστές. Μικρότερα πλεονάσματα, οδηγούν σε ανάγκη κάποιας μεγαλύτερης αναδιάρθρωσης. 
  • Τα Ευρω-γερμανικά σενάρια όπως τουλάχιστον μεταφέρθηκαν από το Reuters, εκτιμούν το αποτέλεσμα αφού υλοποιηθούν παρεμβάσεις (αν προβλέπονται), ενώ εκείνο του ΔΝΤ εκτιμά το αποτέλεσμα χωρίς μέτρα ελάφρυνσης, καταλήγοντας έτσι ότι χρειάζονται μέτρα, χωρίς ωστόσο να τα διευκρινίζει.

Συμπεράσματα
  • Διαγραφή έστω και ελάχιστου μέρους του χρέους δεν μπαίνει καν στο τραπέζι. Άλλωστε με το 3ο μνημόνιο (δείτε εδώ σ. 758) η κυβέρνηση είχε ήδη επανεπιβεβαιώσει «την ανεπιφύλακτη δέσμευσή της να εκπληρώσει τις οικονομικές της υποχρεώσεις προς όλους τους πιστωτές πλήρως και εγκαίρως»
  • Ούτε καν μετατόπιση της αποπληρωμής μέρους των τόκων πάνω από ένα ορισμένο επίπεδο μέχρι το 2048 (όπως έχει προταθεί από το ΔΝΤ) δεν δέχεται ο Σόιμπλε (και κατ΄ επέκτασιν ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης ESM), γιατί όπως αναφέρεται σε επιστολή του προς μέλος του Γερμανικού κοινοβουλίου (που δημοσίευσε το Reuters), αυτό «θα ήταν ένα de facto νέο δάνειο, το ύψος του οποίου εξαρτάται από την εξέλιξη των επιτοκίων. Ο εκτιμώμενος όγκος των αναβαλλόμενων τόκων έως το 2048 θα ήταν περίπου 118-123 δισ. ευρώ».
  • Αυτό που κουβεντιάζεται λοιπόν δεν είναι παρά οι προβλέψεις του Eurogroup πριν από 1 χρόνο, στις 25/5/2016, που:
o  Έθεσε νέο ορισμό βιωσιμότητας του χρέους, τόκοι και χρεολύσια να μην ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ ετησίως ως το 2030 (δηλ. σήμερα 27 δις) και 20% του ΑΕΠ στη συνέχεια.
o Συνδέει τη βιωσιμότητα μεσοπρόθεσμα με την επίτευξη πρωτογενών πλεονασμάτων 3,5% μετά το 2018 (που απαιτούν σκληρή λιτότητα στην Ελλάδα), και απαιτεί από τους πιστωτές βραχυπρόθεσμα μικρής σημασίας μέτρα, μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα μέτρα.
o  Ο λόγος σήμερα αφορά στα μεσοπρόθεσμα μέτρα, που σύμφωνα με την απόφαση του 2016 θα παρθούν εάν και εφ΄ όσον η μελέτη βιωσιμότητας καταδείξει την αναγκαιότητά τους: Περιλαμβάνουν μείωση κάποιων επιτοκίων, μεταφορά κερδών από ομόλογα, πρόωρη αποπληρωμή ορισμένων χρεών και κυρίως επιμήκυνση των δανείων και αναπροσαρμογή των τοκοχρεολυσίων του EFSF. Η λήξη των δανείων θα φτάσει έτσι το 2080, 2 γενιές μετά! 

o  Για μακροπρόθεσμα δεν γίνεται συζήτηση, αφού με τα πρωτογενή πλεονάσματα που επιβάλλουν στη χώρα και με ψεύτικη αισιοδοξία για τις εξελίξεις (που όλοι ξέρουμε την αξιοπιστία τους από την επταετία των μνημονίων), εμφανίζουν το χρέος βιώσιμο μακροπρόθεσμα, με τους δικούς τους νέους ορισμούς που διαφέρουν από τους προηγούμενους. Ωστόσο, αν χρειαστούν επί πλέον μέτρα, υπάρχει ο μηχανισμός, με ταυτόχρονα νέα μνημόνια φυσικά.

Οι επιπτώσεις
  • Ποιο είναι το μέλλον της χώρας και του λαού της με τα παραπάνω; Υπολογίσαμε τις επιπτώσεις και των 4 σεναρίων του Eurogroup (δείτε σχετικό φύλλο εργασίας με κλικ στην παρακάτω εικόνα), και τα αποτελέσματα είναι αποκαλυπτικά:

Κάνετε κλικ στην εικόνα για να ανοίξει το φύλλο εργασίας

o   Το ΑΕΠ, ανάλογα με το σενάριο και την εκτίμηση για ετήσια αύξηση που περιέχει, θα ξαναφτάσει στο ύψος που είχε το 2008, με τα Ευρω-γερμανικά σενάρια το 2041 - 2042, ή με το σενάριο του ΔΝΤ το 2048! Η ομολογία είναι κυνική. Η χώρα βυθίζεται σε μόνιμη εξαθλίωση, σύμφωνα με τους δικούς τους υπολογισμούς (υπεραισιόδοξους, ώστε να μπορέσει να συμμετάσχει το ΔΝΤ). Δε φτάνει μια γενιά για να ξαναφτάσει η χώρα στο επίπεδο του 2008, όταν ο υπόλοιπος κόσμος προχωράει.

o  Τα μεγάλα, συνεχή και αδιάλειπτα πρωτογενή πλεονάσματα που προβλέπουν, που καμιά χώρα δεν έχει πετύχει για τόσο μεγάλα διαστήματα, σημαίνουν συνεχή νέα μέτρα λιτότητας. Με μια ετήσια ανάπτυξη 1,3% του Ευρω-γερμανικού σεναρίου, που μικρό της τμήμα θα εμφανιστεί σαν επί πλέον κρατικό έσοδο, θα πρέπει να εξοικονομηθεί 3,5% με νέα μέτρα, μέτρα πάνω στα προηγούμενα μέτρα. Και το πλεόνασμα θα πάει όχι στην οικονομία (ή σε … «αντίμετρα»), αλλά στην μαύρη τρύπα του χρέους. Το ίδιο ισχύει και με τα νούμερα του πιο συγκρατημένου σεναρίου του ΔΝΤ.
o  Τα συνεχή μέτρα λιτότητας, σημαίνουν και συνεχή επιτήρηση, συνεχή μνημόνια σαν προϋπόθεση επίτευξής τους. Το είδαμε το έργο ήδη με το μνημόνιο 4, που προσπαθεί με απεχθή μέτρα να εξασφαλίσει το συμφωνημένο πλεόνασμα 3,5%.
o Τα συνεχή μέτρα λιτότητας, αντιφάσκουν ακόμα και με την περιορισμένη ανάπτυξη που προβλέπεται. Όταν στύβεις τους ανθρώπους και την οικονομία, όταν εξαφανίζεις τον προϋπολογισμό δημόσιων επενδύσεων, όταν έχεις χάσει με το ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας όλα τα «φιλέτα» και τα σχετικά έσοδα, ούτε κι αυτή η ανάπτυξη δεν θα έρθει.
o Τέτοια υποτονική ανάπτυξη δεν μειώνει την ανεργία. Δεν ενδιαφέρει βεβαίως το Eurogroup η ανεργία, αφού εκπροσωπούν δανειστές και όχι «εταίρους», αυτό το γνωρίζουν πλέον όλοι. Αντί άλλου επιχειρήματος, αναφέρουμε τη μελέτη του καθηγητή Θ. Μαριόλη (δείτε εδώ εκλαϊκευτική της εκδοχή), από τις μόνες σοβαρές για το ζήτημα, που αναφέρει ότι «για να αρχίσει να μειώνεται η ανεργία, απαιτούνται ετήσιοι ρυθμοί αύξησης του ΑΕΠ της τάξης του 2-2,5%, ενώ για να συμπιεστεί η ανεργία στο 10%, εντός περιόδου 5 ετών, απαιτούνται ρυθμοί ανάπτυξης της τάξης του 5.4% και δημιουργία 181.000 θέσεων εργασίας ανά έτος».
o Η επιμήκυνση των δανείων μέχρι το 2080, σημαίνει ότι υπονομεύουμε τις προοπτικές των επόμενων γενιών, ενώ το χρέος θα είναι η δικαιολογία για «μονόδρομους» αντιλαϊκών πολιτικών άγριου φιλελευθερισμού για 63 χρόνια από σήμερα.
o  Όλα τα παραπάνω οδηγούν σε περαιτέρω υποτίμηση της εργασίας (ομολογημένος στόχων του κουαρτέτου), εξαθλίωση εργαζομένων και ανέργων, εξαφάνιση μικρομεσαίων σε όφελος των πολυεθνικών, μετανάστευση της νεολαίας στο εξωτερικό (και γήρανση της χώρας), εκποίηση πρώτης κατοικίας δανειοληπτών και μετατροπή τους σε ενοικιαστές, και ένταση όλων των φαινομένων της μνημονιακής πενταετίας, που φαίνεται τώρα καθαρά ότι θα κρατήσει μέχρι το 2080, το λιγότερο.
Τα όρια της διαπραγμάτευσης
  • Αλλά υπάρχουν και σαφή πλέον συμπεράσματα, ακόμα και για τους πιο δύσπιστους, για τη διαπραγμάτευση, πρώην, νυν και επόμενων μνημονιακών κυβερνήσεων:
o   Κατ’ αρχήν, είναι φανερό πλέον σε όλους, ότι η πλευρά της ΕΕ, της ΕΚΤ και του ESM μαζί με το ΔΝΤ δεν αποτελεί τίποτα περισσότερο από δανειστές, που υπηρετούν τα ιδιοτελή συμφέροντα του κεφαλαίου των χωρών τους (και τα προσωπικά τους βεβαίως). Ας θυμηθούμε το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και την επιμονή τους σε όρους εξόφθαλμα χαριστικούς, τους πάμπολλους εκβιασμούς, την περίπτωση της πολιτικής και επιλεκτικής απόφασης για καταστροφή της Κύπρου, ή και για προσπάθειες εξυπηρέτησης προσωπικών συμφερόντων.
o  Αλλά και κάτι ακόμα είναι πια φανερό σε όλους, ότι απέναντι σε τέτοιους κυνικούς «θεσμούς», δεν υπάρχει περιθώριο διαπραγμάτευσης στο έλλασον, όταν έχεις αποδεχτεί το μείζον: Όταν έχεις αποφασίσει ότι «μένουμε Ευρώπη», όπως κατά σειράν αποδέχτηκαν άνευ όρων οι ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΔΗΜΑΡ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ και Ποτάμι, δεν μπορείς να υπερασπίσεις (ακόμα και αν δεχτούμε ότι έχεις πρόθεση να υπερασπίσεις κάτι) απολύτως τίποτα. Οι επικοινωνιακές σκιαμαχίες δεν πείθουν πια κανέναν.
o  Έτσι, η μοίρα του λαού και του τόπου, που με τόσο μελανά χρώματα την περιγράφουν τα 4 σενάρια, μοιάζει αναπόφευκτη, αν δεν αλλάξει το πλαίσιο μέσα στο οποίο αναζητείται η λύση, αν δεν αλλάξουν οι συνειδήσεις και οι πραγματικοί συσχετισμοί, με μαζικούς αγώνες αλλά και σοβαρή (όχι επιφανειακή & συνθηματολογική) συζήτηση των πραγματικών προβλημάτων οικοδόμησης εναλλακτικής λύσης σε όφελος του λαού και του τόπου.  
Κάποια ειδικά στοιχεία για τη διαπραγμάτευση του χρέους
o  Η αιματηρή για το λαό επιδίωξη θηριώδους πλεονάσματος για το 2016 (4,19%), για να φανεί η κυβέρνηση καλό και υπάκουο παιδί, γίνεται μπούμερανγκ, κάτι που ήταν γνωστό και είχε επισημανθεί και στο παρελθόν. Δίνει ένα ακόμα επιχείρημα στους εκάστοτε Σόιμπλε να ισχυρίζονται ότι το χρέος είναι βιώσιμο χωρίς καμιά ελάφρυνση, και να πιέζουν (ακόμα και με προκαταβολικά μέτρα όπως αυτά του 4ου μνημονίου) για την επίτευξή τους. Αναφέρουμε εδώ σχετικό άρθρο των Πολ Τόμσεν και ο Mωρίς Όμπστφελντ από το ΔΝΤ: «Για να είμαστε πιο ευθείς, αν η Ελλάδα συμφωνεί με τους Ευρωπαίους εταίρους της για φιλόδοξους δημοσιονομικούς στόχους, μην κατακρίνετε το ΔΝΤ ότι αυτό επιμένει για λιτότητα όταν ζητάμε να δούμε τα μέτρα που απαιτούνται για να κάνουν τέτοιους στόχους αξιόπιστους».
o  Η γραβάτα, μάλλον δεν αποτελεί άλλη μια οδυνηρή αυταπάτη του πρωθυπουργού. Υπήρξε κυρίως «απάτη» προς του βουλευτές του σε μια προσπάθεια να διευκολύνει την ψήφιση του 4ου μνημονίου, απάτη αλλά και πρόσχημα για τους περισσότερους, που μπορούν έτσι να ισχυριστούν ότι δεν ήξεραν. Αλλά και προσπάθεια εξαπάτησης του Ελληνικού λαού, ώστε να χωνέψει ευκολότερα τα μέτρα, ελπίζοντας σε καλύτερες μέρες, που διαψεύστηκαν πριν αλέκτωρ λαλήσει.
o   Αντί για συνολική συμφωνία, φαίνεται σχεδόν αδύνατη ακόμα και η ένταξη των Ελληνικών τραπεζών στην (υπερτιμημένη επικοινωνιακά) Ποσοτική Χαλάρωση (QE), που ήταν και «κόκκινη γραμμή». Κι αυτό γιατί η ΕΚΤ, μέσω του προέδρου της Μάριο Ντράγκι, κατέστησε σαφές πως χωρίς θετική ανάλυση βιωσιμότητας από το Ταμείο η ΕΚΤ δεν μπορεί να εγκρίνει το QE.
o  Οι λεονταρισμοί κυβερνητικών κύκλων, ότι αν φύγει το ΔΝΤ δεν υπάρχουν μέτρα, ή ότι αν δεν υπάρξει συνολική λύση για το χρέος δε θα δεχτούμε να πάρουμε τη δόση, είναι κι αυτοί για εσωτερική κατανάλωση. Διαψεύστηκαν φυσικά επισήμως, όταν εκφράστηκε δυσφορία από αξιωματούχους του κουαρτέτου.
o   Οι πληροφορίες ότι σε περίπτωση αρνητικής εξέλιξης στο Eurogroup του Ιουνίου, ο κος Τσίπρας θα θέσει το θέμα στη σύνοδο κορυφής, είναι κι αυτές επικοινωνιακό τρυκ, για να δείξουν ότι διαπραγματευόμαστε σκληρά (όπως τότε, το 2015). Γιατί είναι γνωστό ότι οι συσχετισμοί εκεί είναι δυσμενέστεροι.
  • Το θέμα της βαθιάς πολιτικής κρίσης, η απόλυτη δυσαρμονία με το λαϊκό αίσθημα όχι μόνο της κυβέρνησης αλλά ολόκληρου του πολιτικού συστήματος, δεν πρόκειται να λυθεί εύκολα. Πιθανές εκλογές μπορεί να προβληματίζουν τις συστημικές ηγεσίες, αλλά δε θα λύσουν το ζήτημα, που θα σέρνεται ανεξάρτητα από κυβερνήσεις. Αυτό θα αποτελούσε σοβαρό όρο παρέμβασης για τις εκτός συστήματος δυνάμεις, αν μπορούσαν ή αν ήθελαν. Αλλιώς, καραδοκούν και άλλοι, πιο πονηροί…
  • Το ζήτημα του χρέους παραμένει, όπως τέθηκε από την αρχή των μνημονίων από πολλούς (ανάμεσά τους και η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς), σαν ζήτημα διαγραφής. Παράλληλες αναγκαίες κινήσεις όπως έδειξε πέραν κάθε αμφιβολίας το 2015, είναι η έξοδος από το Ευρώ και η ρήξη με την ΕΕ, με κατάλληλες πολιτικές ιεραρχήσεις και προετοιμασία του λαϊκού παράγοντα. Και βέβαια, όλα αυτά παράλληλα με πολιτικές παραγωγικής ανασυγκρότησης, στην κατεύθυνση εξυπηρέτησης των συμφερόντων του λαού και του τόπου. Αυτό που έχει αλλάξει από τότε, είναι το τέλος των αυταπατών ότι αυτή η πορεία θα είναι εύκολη, και ότι αρκούν επικοινωνιακές τακτικές, προπαγάνδα και ανάθεση του καθήκοντος αυτού στους οποιουσδήποτε.