Η παρουσίαση από τη Χρυσή Αυγή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου ως "μύθο της αριστεράς", και των νεκρών του Πολυτεχνείου ως "ανύπαρκτων", με τελευταίο (ανάμεσα σε πολλά) κρούσμα την τοποθέτηση του βουλευτή της (και υπόδικου) Λαγού για το "παραμύθι του Πολυτεχνείου και τους νεκρούς του", μπορεί να είναι γραφική για όσους γνωρίζουν, δεν αντιμετωπίζεται όμως με αφορισμούς, όχι σήμερα που τα πάντα έχουν καταρρεύσει, όχι μόνον τα ψέμματα αλλά και οι αλήθειες.
Στην εποχή της προσπάθειας επαναδιατύπωσης της παγκόσμιας ιστορίας από την ΕΕ, της Ελληνικής ιστορίας από τους νικητές του εμφυλίου, και της πρόσφατης Ελληνικής ιστορίας από τους συνεργάτες των Ναζί κατακτητών, στην εποχή της θολούρας, της απαξίωσης κάθε αξίας και ηθικής, και της εύκολης διάδοσης εύπεπτων θεωριών συνωμοσίας,η καλύτερη απάντηση είναι η ιστορική τεκμηρίωση με στοιχεία και έρευνες, ακόμα και για τα μέχρι πρότινος αυτονόητα.
Για το θέμα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και της αμφισβήτησης της ύπαρξης θυμάτων, αναδημοσιεύουμε παρακάτω έρευνα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών, που δίνει την καλύτερη απάντηση στους "αναθεωρητές" της ιστορίας. Δείτε τα στοιχεία της έρευνας και την ίδια σε PDF, εδώ:
Το ζήτημα των θυμάτων: Νεκροί και τραυματίες
Το ζήτημα του ακριβούς αριθμού των νεκρών κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Πολυτεχνείου και την επιχείρηση καταστολής της, παραμένει ακόμη και σήμερα ένα δισεπίλυτο πρόβλημα. Πρόκειται για ένα θέμα με έντονη πολιτική και ψυχολογική φόρτιση, με αποτέλεσμα να αποφεύγεται γενικά η προσέγγιση του. Αλλά η χαώδης και ατεκμηρίωτη πληροφόρηση που υπάρχει γύρω από αυτό το ζήτημα, δεν είναι δυνατόν να απολαμβάνει εσαεί αυτή την ιδιότυπη «ασυλία», στο όνομα της δήθεν προστασίας της φήμης του Πολυτεχνείου. Αποτελεί βαθύτατη πεποίθηση μου ότι η κατάσταση αυτή δεν απαξιώνει μόνο την εξέγερση καθεαυτή, τις χιλιάδες των ανθρώπων που ρίχτηκαν στη φωτιά και, εν τέλει, εξευτελίζει τη μνήμη των πραγματικών θυμάτων, αλλά προχωρά πέραν αυτού: αφήνει το περιθώριο στους έμμεσους ή άμεσους υποστηρικτές του καθεστώτος και τους κάθε λογής «αναθεωρητές» της ιστορίας να μιλούν για «παραμύθια της Αριστεράς» και για «2-3 νεκρούς από αδέσποτες σφαίρες».
Από τα μέσα του 2002 έχει ξεκινήσει μια ιστορική έρευνα στο Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών με τίτλο «Τεκμηριώνοντας τα γεγονότα του Νοεμβρίου 1973». Στο πλαίσιο αυτής της έρευνας επιχειρείται η συγκέντρωση και επεξεργασία με επιστημονικές μεθόδους τεκμηρίων που αφορούν σε πολλές παραμέτρους των γεγονότων, όπως το χρονικό της εξέγερσης, το επιχειρησιακό σχέδιο για την καταστολή της, η εξέλιξη των γεγονότων έξω από το Πολυτεχνείο κ.ο.κ. Ένα από τα ζητούμενα είναι, φυσικά, ο αριθμός και η ταυτότητα των θυμάτων. Αν και η έρευνα βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη, θα επιχειρήσουμε στο σημείο αυτό μια συνοπτική παρουσίαση των πρώτων διαπιστώσεων, με έμφαση στη «γενεαλογία» του ζητήματος.