Μετά την επιτυχημένη απεργία και τις τεράστιες συγκεντρώσεις, τι;

Η σημερινή απεργία ήταν καθολική, με σχεδόν όλους του κλάδους της οικονομίας να συμμετέχουν με μεγάλα ποσοστά, ενώ τεράστιες ήταν και οι απεργιακές συγκεντρώσεις και πορείες. Δείτε πως τις κατέγραψε στην Αθήνα η κάμερα της Επιτροπής Αγώνα Κηφισιάς:

Ο λαός, φαίνεται να έχει πλέον καταλάβει τι συμβαίνει με την κυβέρνηση, και σε ποια πολιτική οδηγεί το 3ο μνημόνιο που ψήφισαν οι ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ μαζί με ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - Ποτάμι το περασμένο καλοκαίρι. Τα "παράλληλα προγράμματα" που δήθεν θα προωθούσε η κυβέρνηση για να απαλύνει τις μνημονιακές της πολιτικές, γελοιοποιήθηκαν ήδη και θάφτηκαν κάτω από τη χλεύη και την οργή των Ελλήνων.

Και μετά την 4η Φεβρουαρίου τι; 3 παρατηρήσεις θα είχαμε να κάνουμε:

1. Χρειάζεται συνέπεια και συνέχεια στις κινητοποιήσεις κατά του ασφαλιστικού. Το θέμα δεν έκλεισε ακόμα, το κουαρτέτο θέλει κι άλλα, και η κυβέρνηση έχει ήδη αποδεχθεί το μείζον (το 3ο μνημόνιο) και ως εκ τούτου θα αποδεχθεί και το έλασσον, τις συνέπειες του μνημονίου, όπως το ασφαλιστικό. Όλα τα άλλα είναι επικοινωνιακά τεχνάσματα. Έτσι, οι κινητοποιήσεις θα πρέπει να συνεχιστούν με μεγαλύτερη ένταση, να κορυφωθούν λίγο πριν από την ψήφιση του ασφαλιστικού, και να έχουν πάντα στόχο τους μόνιμες (κατά το δυνατόν) κατακτήσεις στο εργατικό, συνδικαλιστικό και λαϊκό κίνημα.
2. Ολόκληρη η κοινωνία γνωρίζει πλέον ότι τα επί μέρους (ασφαλιστικό, φορολογικό, πλειστηριασμοί κλπ), καθορίζονται απολύτως από το γενικό (τα μνημόνια). Επίσης ότι το "σκίσιμο" των μνημονίων, προϋποθέτει πολιτική ρήξης με την Ευρωζώνη και την ΕΕ. Μια τέτοια πολιτική χρειάζεται α) σχεδιασμό και β) τα βασικά σημεία του σχεδιασμού να γίνουν κτήμα του λαού. Έτσι, η οικοδόμηση μιας ιστορικά επαρκούς στρατηγικής ρήξης με την Ευρωζώνη - ΕΕ και την πολιτική της υποτέλειας, αποτελεί πλέον κρίσιμη προϋπόθεση για την όποια διέξοδο προς όφελος του λαού. Εμείς μπορούμε να συμβάλλουμε στο σχετικό διάλογο με τις μικρές μας δυνάμεις. Οι άλλοι, στους οποίους πέφτει το βάρος της οικοδόμησης της παραπάνω στρατηγικής, ας μην αυταπατώνται ότι θα καρπωθούν τη λαϊκή αγανάκτηση με προχειροδουλειές.
3. Και οι σημερινές κινητοποιήσεις ανέδειξαν και πάλι το ζήτημα της ενότητας στη δράση. Η αναγκαία κάθε φορά ενότητα καθορίζεται βεβαίως ιστορικά. Έτσι για παράδειγμα σήμερα, η ενότητα δράσης που οφείλουμε να οικοδομήσουμε, αφήνει έξω την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ (όχι τα αγνά μέλη και φίλους του), αφού αυτή επέλεξε το μνημονιακό μονόδρομο. Θα θέλαμε η ενότητα δράσης να προωθηθεί και από την κορυφή, αν όμως αυτό δε γίνεται, ας το κάνουμε εμείς στη βάση. Το μόνο που χρειάζεται είναι ανοιχτό μυαλό.