Πρόταση για αρχές πολιτικής στο κίνημα κατά των πλειστηριασμών

Τελευταία υπήρξαν πολλά κρούσματα εκκλήσεων για κινητοποίηση σχετική με πλειστηριασμούς, στην Κηφισιά αλλά και αλλού, όπου μια προσεκτικότερη μελέτη απέδειξε ότι δεν ήταν περιπτώσεις λαϊκής κατοικίας που θα όφειλε κάποιος να υπερασπίσει, αλλά αντίθετα περιπτώσεις με απλήρωτα δάνεια εκατομμυρίων και σχετικοί πλειστηριασμοί πολυτελών κατοικιών (με πισίνες σε κάποιες περιπτώσεις), που το κίνημα δεν θα πρέπει να υπερασπίζεται για λόγους αρχής, αλλά και για λόγους πολιτικής.

Ταυτόχρονα, κυκλοφορεί στο κίνημα η άποψη «κάθε Τετάρτη να ακυρώνουμε όλους τους πλειστηριασμούς», η οποία δεν εξετάζει κάθε περίπτωση χωριστά και δεν διαχωρίζει τις περιπτώσεις για τις οποίες το κίνημα πρέπει να κινητοποιηθεί και τις άλλες, που δεν θα πρέπει να υπερασπίζει.

Έτσι, η Επιτροπή Αγώνα Κηφισιάς συζήτησε τις βασικές αρχές που θα πρέπει να διέπουν την αντιμετώπιση του προβλήματος των πλειστηριασμών, αρχές - κριτήρια που θα πρέπει να οδηγούν τη δράση των κινημάτων κατά των πλειστηριασμών. Τις παρουσιάζουμε παρακάτω συνοπτικά σαν πρόταση, ελπίζοντας στο άνοιγμα μιας ουσιαστικής συζήτησης στο εσωτερικό του κινήματος, εν’ όψει μάλιστα της νέας φάσης, με τη χιονοστιβάδα πλειστηριασμών που αναμένεται σε λίγους μήνες, και την ηλεκτρονική πλέον διεξαγωγή τους, που θα αλλάξει τα δεδομένα και τις μεθόδους αντιμετώπισης.

Το πρόβλημα της μονοθεματικότητας

Θα πρέπει να τονίσουμε, ότι οι πλειστηριασμοί είναι μία μόνο πλευρά των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ο λαός και οι εργαζόμενοι την εποχή των μνημονίων. Έτσι, η μονοδιάστατη προσπάθεια αντιμετώπισής τους και ο ακτιβισμός αποκλειστικά πάνω σ’ αυτό το ζήτημα (όπως και η μονοδιάστατη προσπάθεια για όλα τα άλλα, πχ. διόδια, χαράτσι της ΔΕΗ κλπ), εξαρτάται καθοριστικά από τη συγκυρία, και είναι καταδικασμένος να φουσκώνει και να ξεφουσκώνει (μέχρι διαλύσεως των σχετικών «μονοθεματικών» συλλογικοτήτων) ανάλογα με τη φάση του γενικού λαϊκού κινήματος, τη φύση των προβλημάτων κάθε φορά και την όξυνση της μιας ή της άλλης αιχμής, ή ακόμα και την αλλαγή της μορφής του προβλήματος μετά από παρεμβάσεις του αντίπαλου. Ας θυμηθούμε εδώ την αλλαγή από το χαράτσι της ΔΕΗ στον ΕΝΦΙΑ, και τα σχεδιαζόμενα σε λίγο καιρό ηλεκτρονικά διόδια και τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς.

Αντίθετα, η ύπαρξη μόνιμων κέντρων πολύπλευρης αντίστασης, όπως και να λέγονται αυτά, που γίνονται γνωστά σημεία αναφοράς στη συνοικία ή και αλλού, μπορούν να γίνουν το αποκούμπι και οι συμπαραστάτες των δοκιμαζόμενων, να αποτελέσουν καταλύτη και επιταχυντή των αγώνων σε περιόδους αιχμής, ενώ σε περιόδους ύφεσης να διατηρήσουν αναμμένη τη φλόγα με πληροφόρηση, επεξεργασίες και  διάλογο πάνω στα κεντρικά στρατηγικά (ή και επί μέρους) ζητούμενα, έτοιμα να κινητοποιηθούν όταν υπάρξει σοβαρό ζήτημα ακόμα και κόντρα στη γενική κινηματική ύφεση.

Τα παραπάνω φυσικά δεν σημαίνουν σε καμία περίπτωση σνομπάρισμα των γνήσιων θεματικών πρωτοβουλιών. Αντίθετα αυτές βοηθούν με την εμπειρία και γνώση που παρέχει η «εξειδίκευση» και θα πρέπει να βοηθηθούν από όλους, με ταυτόχρονη προσπάθεια να εμπλακούν στη γενικότερη προβληματική της συνολικής ανάπτυξης του κινήματος, και να αρθούν τυχόν αυταπάτες γραμμικής ανάπτυξης (αν βέβαια υπάρχουν τέτοιες) ορισμένων από τους  συμμετέχοντες σ’ αυτές.

Όχι τυφλή διάλυση πλειστηριασμών κάθε Τετάρτη

Κατ΄ αρχήν, ΔΕΝ συμφωνούμε με την τυφλή διάλυση πλειστηριασμών κάθε Τετάρτη, χωρίς να ξέρουμε, ή χωρίς καν να μας ενδιαφέρει, τι, ποιος, γιατί και πόσο, και οι λόγοι είναι πολλοί:

• Όσο το πρόβλημα θα εντείνεται, τόσο θα μεγαλώνει και η προσπάθεια συκοφάντησης των αγώνων, με επίκληση από την κυβέρνηση και τα ΜΜΕ της διαπλοκής, περιπτώσεων τυχόν ακύρωσης πλειστηριασμών μεγαλοαπατεώνων, μεγαλοαστών που έχτισαν την περιουσία τους μέσω δανείων που δεν πλήρωναν εκ συστήματος, πλειστηριασμών ακινήτων εταιρειών που προκλήθηκαν από εργαζόμενους που διεκδικούν δεδουλευμένα, κλπ.
• Γιατί η κινητοποίηση κάθε Τετάρτη μεσημέρι χωρίς συγκεκριμένο στόχο, ή με στόχο που ενδεχομένως αποδεικνύεται λάθος, οδηγεί στην απογοήτευση, την κούραση και τον εκφυλισμό και έχει σαν αποτέλεσμα ότι όταν η κινητοποίηση πραγματικά χρειαστεί, το κίνημα θα την πάθει όπως ο ψεύτης βοσκός του Αισώπου.
• Γιατί ο εκφυλισμός θα οδηγήσει στην απομόνωση του κινήματος κατά των πλειστηριασμών από το λαό, και τελικά σε παταγώδη ήττα, που θα ανοίξει το δρόμο για την απρόσκοπτη δήμευση της λαϊκής κατοικίας
• Γιατί χρειαζόμαστε τη λαϊκή υποστήριξη που είναι ο τροφοδότης των πρωτοβουλιών αντίστασης. Δεν είμαστε «επαγγελματίες» διάλυσης πλειστηριασμών, ούτε παραγοντίσκοι εμφανιζόμενοι ως Ρομπέν των Δασών, αλλά στοχεύουμε στη στήριξη των πληττόμενων και της κοινωνίας, που είναι ο μόνος εγγυητής συνέχειας και αποτελεσματικότητας. 
• Γιατί οι απλουστευτικές και ισοπεδωτικές λογικές αποπροσανατολίζουν το κίνημα από το καθήκον ωρίμανσης και πολιτικοποίησής του, αναζήτησης δηλαδή των όρων οικοδόμησης πραγματικών υποκειμενικών προϋποθέσεων ανάπτυξής του. Η ωρίμανση αυτή, προϋποθέτει την άρνηση υπεκφυγών μέσω μονοδιάστατου ακτιβισμού, που κρύβει τα προβλήματα κάτω από το χαλί, και αντιμετώπιση των ζητημάτων στο απαιτούμενο βάθος.
• Η «εύκολη» απάντηση με τον επιφανειακό ακτιβισμό του «κάθε Τετάρτη ακυρώνουμε όλους τους πλειστηριασμούς», δείχνει (και ανατροφοδοτεί) μια επιπόλαια αγνόηση των όρων οικοδόμησης:

• της ανάγκης να κερδηθεί η λαϊκή στήριξη

• της ανάγκης εμπλοκής και όχι αδρανοποίησης των πληττόμενων, των φίλων τους και της γειτονιάς

• του ξεπεράσματος του φόβου και της ντροπής από τη μεριά τους

• της αντιμετώπισης των συκοφαντιών του αντίπαλου

• των μεθόδων μαζικοποίησης - οργάνωσης - πολιτικοποίησης και συνέχειας του κινήματος

• την ανάγκη βαθέματος της πολιτικής και των κριτηρίων του κινήματος

• την ανάγκη επιλογής υπεράσπισης δίκαιων υποθέσεων και κρίσιμων μαχών

• Κατ’ εξαίρεση, και για λόγους ανάδειξης του θέματος στην Ελληνική κοινωνία, μπορούν να υπάρξουν και συντονισμένες κινήσεις ακύρωσης πλειστηριασμών στα ειρηνοδικεία από τις τοπικές συλλογικότητες κάποια συγκεκριμένη ημέρα, με συγκεκριμένα πολιτικά αιτήματα και διεκδικήσεις, χωρίς απαραίτητα να υπάρχουν παντού περιπτώσεις άξιες υποστήριξης. Γιατί η συνολικοποίηση των τοπικών αγώνων πρέπει πάντα να αποτελεί μόνιμο μέλημά μας, και να επιτυγχάνεται με τρόπους ουσιαστικούς. Αρκεί αυτό να μην ανακηρυχθεί σε μόνιμο πολιτικό ακτιβισμό. Για παράδειγμα, η πρόσφατη πρωτοβουλία από το Συντονισμό Συλλογικοτήτων της Θεσσαλονίκης βοήθησε ιδιαίτερα στην ανάδειξη του θέματος πανελλαδικά.

Τα κριτήρια του κινήματος   

Έτσι λοιπόν και το κίνημα των πλειστηριασμών οφείλει να διαμορφώσει κριτήρια που θα καθοδηγούν τη δράση του. Εμείς έχουμε να προτείνουμε τα εξής:

1. Κρίνουμε κάθε περίπτωση ξεχωριστά
2. Δεν εμπλεκόμαστε σε διενέξεις μεταξύ πολιτών, γιατί δεν μπορούμε να πάρουμε το μέρος κάποιου απέναντι σε έναν άλλο. Στόχος μας είναι να ενώσουμε τον κόσμο, όχι να τον διαιρέσουμε.
3. Δεν εμπλεκόμαστε σε πλειστηριασμούς ακινήτων σχετικούς με διενέξεις μεταξύ εταιρειών ή μεταξύ εταιρειών, τραπεζών και κράτους. Μας ενδιαφέρουν οι πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας φυσικών προσώπων, από τις τράπεζες, την εφορία, τα ταμεία και γενικά το κράτος. 
4. Δεν εμπλεκόμαστε σε υποθέσεις πλειστηριασμών ακινήτων μεγάλης αξίας (βίλες στην Εκάλη ή τη Μύκονο), ή ιδιωτών με μεγάλη περιουσία. Στηρίζουμε το δίκιο όχι το άδικο.
5. Υπερασπίζουμε τη λαϊκή κατοικία όταν βγαίνει στο σφυρί, ανθρώπων που η κρίση τους έφερε σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους τους.
6. Είμαστε κινηματική οργάνωση, μας ενδιαφέρει λοιπόν η κινητοποίηση αλληλέγγυων αλλά πρώτα απ’ όλα των ίδιων των πληττόμενων. Έτσι θα κινητοποιήσουμε και θα κινητοποιηθούμε κυρίως όταν ο πληττόμενος μας καλέσει να τον βοηθήσουμε. Επειδή όμως, κάποιοι από τους πληττόμενους είτε δεν γνωρίζουν που να απευθυνθούν, είτε ντρέπονται (γιατί οι λαϊκοί άνθρωποι δεν νοιώθουν άνετα όταν χρωστάνε), μπορούμε και πρέπει να ψάχνουμε και τις κατασχετήριες εκθέσεις, και όταν εντοπίσουμε περιπτώσεις που μοιάζουν να μας ενδιαφέρουν, να ερχόμαστε σε επαφή με τους ανθρώπους, να μας εξηγήσουν την περίπτωση και μαζί να οργανώσουμε την αντίδρασή μας.
7. Ανάλογα με την περίπτωση, εκτός από την κινητοποίηση του κόσμου, προσπαθούμε να εμπλέξουμε το δήμο και άλλους μαζικούς φορείς (γιατί αυτό διευρύνει την αποδοχή της δράσης στο λαό), ή να ζητήσουμε νομική συνδρομή όταν είναι εφικτό (γιατί οι αγώνες πρέπει να δίνονται σε όλα τα πεδία). Στην Κηφισιά έχουμε ήδη πετύχει σχετικές αποφάσεις του Δήμου.
8. Συμμετέχουμε σε κεντρικές προσπάθειες συντονισμού του αγώνα και σε ευρύτερες κινητοποιήσεις όταν αυτές συμφωνούνται και προετοιμάζονται επαρκώς, όσο βέβαια το επιτρέπουν οι κάθε φορά συνθήκες.
9. Σε κάθε πάντως περίπτωση, οποιαδήποτε δράση οφείλει να επενδύει τα αποτελέσματά της στο κίνημα και όχι στον εαυτό της, και κατά το δυνατόν στα μονιμότερα στοιχεία της ποιότητάς του (οργάνωση, μαζικότητα, πολιτικοποίηση) και όχι τόσο στα συγκυριακά (πχ. εντυπώσεις).

Οι ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί

Τα κυβερνητικά σχέδια για αλλαγή της ημέρας των πλειστηριασμών, που θα διενεργούνται όχι μόνο Τετάρτες αλλά και Πέμπτες και Παρασκευές, της ώρας, όχι πια στις 3:30 όπως σήμερα αλλά από τις 10 π.μ. μέχρι τις 5 μ.μ, και του τόπου, όχι πια τα Ειρηνοδικεία αλλά οι έδρες των συμβολαιογράφων, μαζί με την ηλεκτρονική συμμετοχή των ενδιαφερομένων κορακιών, από την Ελλάδα και από το εξωτερικό πλέον, αλλάζουν τα δεδομένα.

Ο τόπος και χρόνος των αντιστάσεων μετατίθενται στη φάση της εκτίμησης της αξίας του ακινήτου, στα συμβολαιογραφικά γραφεία ή ακόμα, όπως στην Ισπανία, στην τελική πράξη του δράματος, στη φάση των εξώσεων. Ούτως ή άλλως όμως αυτά προϋποθέτουν συνεννόηση με τους πληττόμενους. Οι λεπτομέρειες θα πρέπει να συζητηθούν αναλυτικά μέσα στο κίνημα από τώρα και κυρίως όταν δημοσιευτεί η σχετική υπουργική απόφαση. Σύμφωνα με τον τύπο στην πρώτη φάση μέσα στο 2017 πρόκειται να βγουν στο σφυρί περί τις 10.000 μεγάλων οφειλετών, αλλά ποτέ κανείς δεν ξέρει…    

ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΟΥΣ

ΛΑΪΚΗΣ ΚΑΤΟΙΚΙΑΣ

Κανένα λαϊκό σπίτι στα χέρια κράτους ή τραπεζίτη